انسان راه دراز و پر سنگلاخی را با پای پیاده برای زندگی معناگرا طی کرده و هستی آدمیان نیز هیچگاه بر یک پاشنه نچرخیده است گاهی جولان ظالمان بوده است و پردوام تر ، گاهی نیز ناظر خیرخواهان معناگرای بشری و کمتر.
و این بازی پاندولی و پینگ پنگ قدرت بین حق و باطل (تا هم در مفهوم و هم در مصداق معنایشان چه باشد) ، بازی همیشه خلقت است.مهم پیروزی نیست که ندارد ، مهم بازی است و نقش ما که در کدام جبهه ایم با همه نسبیت در مفهوم و مصداق.
خود بهترین قاضی کردار خود نیستیم ؟!!!
دکتر بهرام خیری