بحثی که من امروز در خدمتتان هستم با موضوع معنا، مساله و میدان هست.
مراد من از معنا در اینجا meaning یا meaningful به معنای معناگرایی هست. مراد من از مساله در اینجا problematic یا مواجهه مساله مدارانه هست. مراد من از میدان هم در اینجا pragmatism هست.
باور من بر این هست که اساساً بدون معنا، زندگی یا به طور مشخص تر رابطه اجتماعی وجود ندارد. در ذهن من معنا اراده معطوف به قابل فهم کردن یا تفسیر خاص از رابطه اجتماعی هست. فرض بنیادین من این هست که انسان ها ناگزیر از رابطه اجتماعی هستند و رابطه اجتماعی یا رابطه با هر پدیده ای جز با درک آن پدیده ها امکان پذیر نیست. اولین قدم ادراک، مواجهه با پدیده ها یا سنسورهای حسی هست.